Geçmişe Özlem

Bazen geçmişi özler insan. Son günlerde ben de öyle bir özlem içindeyim sanırım. Son gittiğim filmde çalan müzik çok tanıdık geldi ve hemen internete girerek buldum. Buldum bulmasına ama bana böyle hisler yaşatacağı ve etkileyeceği aklımın ucundan bile geçmezdi elbette. Şöyle diyor şarkının bir yerinde. "Geliyor geçiyor hayat, dönüyor durmuyor dünya." Gerçekten de öyle. Biz bazen günün karmaşasına ve hızına o kadar kendimizi kaptırıyoruz ki zamanın akıp gittiğinden bihaber oluyoruz. Günler birbirini kovalarken bu hengâmenin içinde kayboluyoruz. Kafamızı dışarı çıkarıp nefes bile alamıyoruz çoğu zaman ve sonra bir bakıyoruz ki birbirini kovalayan günler aylara, aylar yıllara dönüşüvermiş aniden. Sitemler duyuluyor. Zamandan yakınılıyor. Dertler sıralanıyor. İşte tam öyle bir zamanda bir şarkı bütün bunları fark etmemi sağladı belki de. Kendime geldim. Kendime geçmişle geldim. Geçmiş aslında geçmemiş . Hiç geçmezmiş. Bunu anladım. Şimdi biraz özlem, biraz sitem, biraz da gülümseyerek bakıyorum geçmişe. Hiç geçmediği için. ( Seyfi Şerifoğlu)