Geçenlerde otobüs ile şehir merkezine giderken tam inmek
için ayağa kalktım ve otobüsün durağa gelmesini bekliyorum. Yan taraftan geçen
polis aracı sinyal vermeden virajı aldı. Onu görünce düşündüm “Acaba ülkemizde
bazı işler tersine mi döndü?” diye. Yoksa aslında hep böyle miydi?
2012 yılının
yazında yaklaşık bir aylığına Almanya’daydım. Benim en çok dikkatimi çeken şey
ise, yayalara duyulan saygıydı. Benim yola çıkmama belki de on metre olmasına
rağmen, şoför benim geldiğimi görüyor ve durup ben geçene kadar bekliyor.
İnsana saygı var. Bizim için ütopik olan kavramlar gibi duruyor. En azından şimdilik.
Başka bir olayda
ise, annem ile kırmızı ışıkta beklerken, karşıdan ailesi ile birlikte gelen
polisin kırmızı ışığa aldırmadan geçmesiydi. Hayretle karşılıyorum bu gibi
durumları. Kural koyucu, uygulayıcı ve denetleyici statüsünde olanların bunları
hiçe sayması büyük ve bir an önce çözülmesi gereken bir ikilem.
Takip ettiğim Bütün Dünya dergisinin önceki
sayılarında şöyle bir haber vardı: “İspanya’da hız sınırını aştığı için ceza
yiyen ilçe(veya il) emniyet müdürü istifa etti.”
Öyle sanıyorum
ki, iş ahlakının ve saygının olmadığı toplumlar içten içe çürümeye yüz
tutmuşlardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder