Bazı bazı duyuyorum insanların ‘dünyaya çivi çakmaya
gelmedik’ deyişlerini. Hayatın anlamını bulmayı bırakalım, aramak bile aklına
gelmeyenlerin söylemi gibi geliyor bana. Zira işe yaramazlığın ve boş bir
yaşamın kişinin kendi ağzından çok net bir ifadesi ve evet, bunlar dünyaya bir
çivi dahi çakamadan, çakmadan gidiyorlar. Tamda umdukları gibi.Unutuluyorlar.
Bunun aslında “Hepimiz
öleceğiz.”in ifadesi olduğunu savunabilirsiniz. Ancak kesin bir ifadeyle yanılıyorsunuz.
Ben bunun tam tersini iddaa ediyorum ve diyorum ki : “ Ben dünyaya çivi çakmaya
geldim.” Muhakkak ben öleceğim ancak ben öldüğümde çaktığım çiviler hava
yaşayacak. Biz o çivileri çakanlar sayesinde bugün neysek oyuz.
“Benim naçiz vücudum, bir gün
elbet toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti, ilelebet payidar kalacaktır.”
Mustafa Kemal ATATÜRK
Atatürk’ün tek cümleyle
özetlediği çivisi cumhuriyettir. Başka bir örnekte, babamın siyasetçiler için
söylediği şu söz; “Bir çivi çakmadılar bu ülke için.”
Görünen o ki, insanın
hayat amacı, çakacağı çivinin ne olacağını aramasında ve onu bulmasında saklı.
Anlamsız, boş ve faydasız bir yaşam değil istediğimiz. Cesur, kararlı ve
inançlı kişiler olarak bir değil, çok çivi çakmak ve böylece, çivisi çıkan
dünyayı sayısız yeni çivilerle güzelleştirmek. Daha iyi ve güzel yarınlar için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder